Evliliklerde İletişim Sorunları

Geçen hafta televizyonda bir program izledim. Çocuk yetiştirme ile ilgili bir konuyu ele almışlardı. Çocuklarla konuşurken -me, -ma gibi olumsuz ekler kullanmayın diyordu. Bu çocuğun kendini savunmak için tam tersini yapmasına neden olurmuş. Yani kızım/oğlum çöpü yere atma demek yerine yere attığında neler olduğundan bahsetmeliymişiz. Çöpü yere atarsan çevre kirlenir gibi.. 

Aynı hafta eşimle rejime başladığı için o konuda konuşuyorduk. Gayet güzel birbirimizi destekler şekilde konuşurken, sana bundan sonra eve abur cubur almak yasak diyerek güldüm. Eşim de bana yasak kelimesini kullanma hoşlanmıyorum, tam tersini yapasım geliyor dedi :) 

Bu nedense bana çok komik geldi. Aslında eşlerimizle bir çocukla konuşur gibi kurallar çerçevesinde mi konuşmalıyız? Çevremizde genelde insanlar hep kendilerine emir verir gibi konuşulmasından hoşlanmadıklarını söylerler. Sanırım emir cümlesi dedikleri bu. Aslında bir evliliğin her zaman saygı ve sevgi çerçevesinde yürümesi için bu tür kuralların olmasını, insanların evli bile olsalar konuşma üsluplarına ve davranışlarına dikkat etmeleri gerektiğini savunmuşumdur. Yine de bilinçli bir çocuk yetiştirmeyle, eş ile iyi iletişim kurmanın aslında benzer olduğunu hiç düşünmemiştim :)

Evlilikte iletişimin düşmanlarından bahsettiklerinde hep aynı şeyler, öğüt verir gibi konuşmak, yargılamak, geçmişi gündeme getirmek, kıyaslamak. Belki de en önemli adım önce eşini değiştirmek yerine kendi tavır ve davranışı değiştirmeye çalışmak.

Sokrates’ın da dediği gibi; "Mutlaka evlenin, eşiniz iyi çıkarsa mutlu olursunuz. Kötü çıkarsa filozof olursunuz."